De Veerkracht van Nederland

Je voelt dat de tijd rijp is.

Met enkel mooie vergezichten, langetermijnverhalen en strategieontwikkeling komen we er niet.

Voor samenwerking moet je juist in koude tijden al de basis leggen.

Zodra het heet wordt, weet je elkaar dan makkelijker te vinden.

Het water kwam zo hoog tegen die dijk aan dat je moest bukken voor de hoog overslaande golven.

Het was een sensatie. En we hadden nog geen idee wat er ging gebeuren.

Bij crisisnoodopvang moet je niet alleen draagvlak hebben onder je gemeenten.

Je moet als veiligheidsregio ook ontzorgen.

Het is goed onze bevolking bewust te maken van de noodzaak tot zelfredzaamheid.

Als hier iemand uitvalt, hebben we geen back-up om die persoon gelijk te vervangen.

Uiteindelijk is het relatief goed afgelopen aan de Nederlandse kant.

Als deze regenbui op Utrecht of Den Haag was gevallen, was de hele binnenstad onder water gelopen.

Er stonden in mijn gemeente drie huizen leeg van gezinnen die nooit meer thuis zouden komen.

Het verdriet was te groot. Te massaal. Dit was buiten proportie.

Juist door fouten te accepteren, kunnen we vooruitgang boeken.

Een samenleving die zich sterk richt op het uitsluiten van fouten zal uiteindelijk niet kunnen overleven.

Automatisch komt het punt dat de wereld de draad weer oppakt.

En gedupeerden nog steeds met hun problemen zitten.